De steeknetvisserij is een zeer oude vorm van strandvisserij, die vandaag nog slechts beperkt beoefend wordt langs de Belgische kust. Het klassieke visnetje voor kinderen dat vandaag op de dijk wordt verkocht is op deze techniek gebaseerd. De visser staat tot aan de middel in het water, en duwt het net voor zich uit. Het net zelf is vastgebonden aan een horizontale houten lat (de schee) en aan de dromstok of houten steel waarmee het vistuig onder water geduwd wordt. Het midden van de schee schraapt over de bodem, waardoor de garnalen opschrikken en in het net belanden. Vroeger werd dit type visserij vaak uitgevoerd door de vrouwen van vissers. Terwijl hun mannen soms maandenlang van huis waren, konden zij zo wat extra eten op tafel brengen of een centje bijverdienen. Ook hier horen we vaak de term ‘kruwen’, met een duwnet of schee.